ԽՍՀՄ և ՀՀ ժողովրդական արտիստ Պավել Լիսիցյանը ռուսական օպերային թատրոնի նշանավոր մեներգիչներից է (բարիտոն). նրա լայնածավալ, ճկուն ու գեղեցիկ ձայնը աչքի է ընկել հազվագյուտ թավշե տեմբրով:
Լիսիցյանը 1930–32 թթ-ին սովորել է Լենինգրադի (այժմ՝ Սանկտ Պետերբուրգ) կոնսերվատորիայում, 1960 թ-ին ավարտել է Երևանի կոնսերվատորիան: 1935–37 թթ-ին Լիսիցյանը եղել է Լենինգրադի Փոքր օպերային, 1937–40 և 1941–43 թթ-ին՝ Երևանի օպերայի և բալետի, 1940 և 1944–66 թթ-ին՝ Մոսկվայի Մեծ թատրոնների մեներգիչ: 1967–73 թթ-ին դասավանդել է Երևանի կոնսերվատորիայում: Նրա կատարումներին բնորոշ են մաքուր հնչերանգը, կատարյալ առոգանությունը, կերպարի ռեալիստական մեկնաբանումը:
Լավագույն դերերգերից են՝ Թաթուլ (Ալեքսանդր Սպենդիարյանի «Ալմաստ»), Արշակ Բ (Տիգրան Չուխաճյանի «Արշակ Բ»), Սկարպիա (Ջակոմո Պուչչինիի «Տոսկա»), Օնեգին, Մազեպա, Ելեցկի և Տոմսկի, Ռոբերտ (Պյոտր Չայկովսկու «Եվգենի Օնեգին», «Մազեպա», «Պիկովայա դամա», «Իոլանտա»), Ժերմոն, Ամոնասրո (Ջուզեպպե Վերդիի «Տրավիատա», «Աիդա»), Էսկամիլիո (Ժորժ Բիզեի «Կարմեն») և այլն: Հանդես է եկել նաև համերգներով, կատարել Պյոտր Չայկովսկու, Սերգեյ Ռախմանինովի ռոմանսները, հայ և օտար կոմպոզիտորների ստեղծագործություններից:
|
