Հայտնի է փայտփորների 209 տեսակ: ՀՀ անտառներում բնակվում է 7 տեսակ՝ կանաչ, խայտաբղետ, սև, միջին, սիրիական, սպիտակամեջք փայտփորները և վիզգցուկը (վերջին 4-ի կենսակերպն ուսումնասիրված է մասնակի): Ծառերի փչակներում ապրող անտառային թռչուններ են: Մարմնի երկարությունը 8–50 սմ է: Պոչի կոշտ փետուրները հենարան են ծառայում ծառի ուղղահայաց ճյուղերով մագըլցելիս: Հզոր, սրածայր կտուցը և վզի մկանները հնարավորություն են տալիս փորել ծառերի կեղևն ու բնափայտը՝ սնունդ
փնտրելիս կամ բույն կառուցելիս: Երկար, որդանման լեզուն փայտփորն օգտագործում է կեղևի տակ կամ բնափայտում միջատներ (վնասատու բզեզների ձվեր, թրթուրներ ու հարսնյակներ) որսալու համար միջատը կա՜մ կպչում է լեզվին, կա՜մ ծակվում լեզվի սուր ծայրով: Եթե անտառում լսվում է փայտփորի թխկթխկոցը, նշանակում է վնասատուկենդանիները ոչնչանում են, իսկ ծառը շարունակում է ապրել: Եթե նույնիսկ այդ ծառն արդեն չորացել է, վնասատու միջատները չեն տարածվի առողջ ծառերի վրա: Զուր չէ, որ փայտփորին անվանում են անտառային սանիտար: Փայտփորները դնում են 3–7 ձու: Ձագերը ձվից դուրս են գալիս փակ աչքերով և մերկ: Սև փայտփորը գրանցված է ՀՀ Կարմիր գրքում:
| 
