Ռոբերտ Սկոտը 1880թ-ին ծառայության է անցել Դևոնպորտի ռազմածովային նավատորմում: 1900 թ-ին նշանակվել է Անտարկտիկական ազգային առաջին արշավախմբի ղեկավար՝ «Դիսքավերի» նավի վրա: 1901–04 թթ-ին արշավախումբը հայտնաբերել է Էդվարդ VII-ի թերակղզին, ուսումնասիրել Վիկտորիա Երկիրը և, շարժվելով Ռոսսի շելֆային սառցադաշտով, հասել մինչև հարավային լայնության 82օ17՜: Հայրենիք վերադառնալով` ստացել է կապիտանի կոչում և նշանակվել նավի հրամանատար: Անգլիայի կառավարության հովանավորությամբ Սկոտը կազմակերպել է նոր արշավախումբ, որը 1910 թ-ի նոյեմբերին Նոր Զելանդիայից պետք է անցներ Հարավային բևեռ: Արշավն սկսվել է 1911 թ-ի նոյեմբերի 1-ին, և, չնայած վատ եղանակին, Սկոտը 1912թ-ի հունվարի 17-ին 4 ընկերների հետ հասել է Հարավային բևեռ: Սակայն մեծ է եղել հիասթափությունը, երբ պարզվել է, որ մեկ ամիս առաջ Երկրագնդի հարավային ծայրակետ արդեն հասել էր Ռ. Ամունդսենը: Սկոտն արշավախմբի 4 անդամների հետ զոհվել է վերադարձի ճանապարհին: Սկոտի անվամբ են կոչվել լեռներ Էնդերբիի Երկրում, երկու սառցադաշտ Անտարկտիդայում և կղզի՝ Անտարկտիդայի ափերի մոտ:
| 
