Էկվադորի Հանրապետություն Էկվադորը գտնվում է Հարավային Ամերիկայի հյուսիս-արևմուտքում: Նրան են պատկանում Գալապագոսի կղզիները (իսպաներեն գալապագո՝ կրիա), որոնք հարուստ են բնաշխարհիկ կենդանիներով, հատկապես կրիաներով, և 1965 թ-ից հայտարարվել է ազգային պարկ: Արևմտյան ափերը ողողվում են Խաղաղ օվկիանոսի ջրերով: Տարածքի մեծ մասն զբաղեցնում է Անդ-Սիեռայի բարձրավանդակը, որը կազմված է Արևմտյան և Արևելյան Կորդիլիերներից, միջլեռնային սարավանդներից ու գոգավորություններից: Կորդիլիերների ստորոտին՝ տեկտոնական իջվածքների ուղղությամբ բարձրանում են ավելի քան 30 հրաբխային կոներ՝ Չիմբորասո (6262 մ), Կայամբե (5796մ), Կոտապաքսի (5896մ), Սանգայ (5230մ, գործող): Հյուսիս-արևելքում մշտադալար անտառներով ծածկված Օրիենտե հարթավայրն է: Կլիման հասարակածային է` շոգ և խոնավ, հարավ-արևմուտքում՝ մերձհասարակածային: Գետային ցանցը խիտ է, ջրառատ: Խոշոր գետերն են (Նապոն, Պաստասան, Դաուլեն, Վինսեսը: Կենդանիներից տարածված են կապիկները, գետակինճը, մրջնակերը, հովազը, լեռնային շրջաններում՝ ուղտայծերը: Էկվադորի բնիկները հնդկացիներն էին, որոնց միավորումից I հազարամյակի վերջին ստեղծվել է Կիտուի թագավորությունը: Այն XV դարում նվաճեցին ինկերը: Էկվադորի տարածքն իսպանացիները հայտնագործել են 1526 թ-ին և միացրել իրենց գաղութներին: Երկիրն անկախություն է ձեռք բերել 1810–26 թթ-ի Ամերիկայի իսպանական գաղութների անկախության պատերազմի ընթացքում: 1822–30 թթ-ին մտել է Մեծ Կոլումբիայի մեջ, որից անջատվելով՝ 1835 թ-ին կոչվել է Էկվադորի Հանրապետություն (իսպաներեն, նշանակում է Հասարակածի Հանրապետություն. հասարակածն անցնում է երկրի տարածքով): Երկրի բնակչության 47%-ը էկվադորցիներ են (իսպանական գաղութարարների հետնորդներ, խառնածիններ), մնացածը՝ հնդկացիներ: Էկվադորը գյուղատնտեսական երկիր է: Գլխավոր մշակաբույսերն են ադամաթուզը (արտահանման ծավալով առաջինն է աշխարհում), սուրճը, կակաոն, բրինձը, մշակում են նաև հացահատիկային բույսեր, բանջարեղեն, շաքարեղեգ, բամբակենի և այլն: Զբաղվում են նաև անասնապահությամբ և ձկնորսությամբ: Արդյունաբերության հիմքը նավթի արդյունահանումն է: Արդյունահանում են նաև պղինձ, կապար, ոսկի, արծաթ, ցինկ: Կան սննդի, տեքստիլ արդյունաբերության ձեռնարկություններ:
|
