Четверг, 26.06.2025, 04:52Приветствую Вас Гость
Регистрация | Вход
RSS
ՀԱՐՍՏԱՑՆԵՆՔ ՄԵՐ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐԸ...
Меню сайта
ԱԴՄԻՆԻՍՏՐԱՑԻԱ
  • Բողոքների կամ առաջարկների համար խնդրում ենք գրել այստեղ կայքի ադմինիստրացիա
Вход на сайт
Поиск
Календарь
«  Март 2013  »
Пн Вт Ср Чт Пт Сб Вс
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
Наш опрос
Оцените мой сайт
Всего ответов: 795
Block title
Статистика

Онлайн всего: 6
Гостей: 6
Пользователей: 0
Block title
Главная » 2013 » Март » 13 » Ոսկանյան Արուս
16:06
Ոսկանյան Արուս
ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ Արուս Ոսկանյանը հայ թատրոնի նշանավոր դերասանուհիներից է, «ճակատագրական կանանց» կերպարների 
լավագույն մեկնաբաններից:

Արուս Ոսկանյանը (օրիորդական անուն-ազգանունը՝ Արուսյակ Դարպասյան) վաղ տարիքից հրապուրվել է թատրոնով, նվագել ուդ և մանդոլին: Ավարտել է Կոստանդնուպոլսի Էսայան վարժարանը և ֆրանսիական Սեն Վենսան քոլեջը, ապա աշխատել է որպես ուսուցչուհի: Բեմական առաջին քայլերն արել է Վահրամ Փափազյանի աջակցությամբ (Ռեգինա՝ Հենրիկ Իբսենի «Նորա», Էմիլյա՝ Վիլյամ Շեքսպիրի «Օթելլո»): 
1909–16 թթ-ին՝ Բաքվի հայկական դրամատիկական խմբի (խաղացել է Հովհաննես Աբելյանի, Սիրանույշի և այլ անվանի դերասանների հետ), 1917–21 թթ-ին Թիֆլիսի արտիստական թատրոնի դերասանուհի էր. խաղացել է թե՜ օպերետներում և մելոդրամաներում, թե՜ դասական պիեսներում: Սակայն նա հռչակվել է «ճակատագրական կանանց» կերպարների անձնավորմամբ. Մարգարիտ, Սոնա (Ալեքսանդր Շիրվանզադեի «Պատվի համար», «Չար ոգի»), Օֆելյա (Շեքսպիրի «Համլետ»), Սալոմե (Օսկար Ուայլդի «Սալոմե») և այլն: 1921 թ-ից Երևանի Գաբրիել Սունդուկյանի անվան թատրոնի դերասանուհի էր. լավագույն դերերից են՝ Ամալյա (Ֆրիդրիխ Շիլլերի «Ավազակներ»), Ռաուտենդլայն (Գերհարդ Հաուպտմանի «Ջրասույզ զանգ»), Աննա (Յուջին Օ’Նիլի «Աննա Քրիստի»), Նատաշա (Շիրվանզադեի «Մորգանի խնամին»), Անուշ (Հակոբ Պարոնյանի «Պաղտասար աղբար») և այլն: 
Ոսկանյանն իր ստեղծագործական բարձրակետին հասել է 1930-ական թվականների կեսին. նրա` Կատերինայի, Կրուչինինայի (Ալեքսանդր Օստրովսկու «Ամպրոպ», «Անմեղ մեղավորներ»), Ռաշելի, Նաստյայի (Մաքսիմ Գորկու «Վասսա Ժելեզնովա», «Հատակում»), Զեյնաբի (Ալեքսանդր Յուժին-Սումբատովի «Դավաճանություն»), Միսիս Ֆորդի (Շեքսպիրի «Վինձորի զվարճասեր կանայք») դերակատարումները խորհրդահայ թատրոնի նվաճումներից են: Ոսկանյանը եղել է նաև առաջին Ջուլիետն ու Լեդի Մակբեթը, անգերազանցելի Պորցիա, Դեզդեմոնա (Շեքսպիրի «Ռոմեո և Ջուլիետ», «Մակբեթ», «Վենետիկի վաճառականը», «Օթելլո») և Նորա (Հենրիկ Իբսենի «Նորա»): Ուշագրավ են նաև Փառանձեմի (Դերենիկ Դեմիրճյանի «Երկիր հայրենի») և Սելմայի (Մկրտիչ Ջանանի «Շահնամե») կերպավորումները: 
Ոսկանյանի խաղին բնորոշ էին հերոսական ռոմանտիկան, բանաստեղծական ռեալիզմը, թեթևությունն ու նրբին հումորը: Նա հանդես է եկել նաև ասմունքով, գրել է հոդվածներ թատրոնի մասին:
Просмотров: 405 | Добавил: Erik | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Имя *:
Email *:
Код *: