Ցանկացած շինարարության համար անհրաժեշտ են ամենաբազմազան շինանյութեր՝ սկսած պարզագույն նյութերից՝ կավ, փայտանյութ, մինչև ապակի, պողպատ ու երկաթբետոն, որոնցով երկնաքերներ են կանգնեցնում ժամանակակից խոշոր քաղաքներում: Գոյություն ունի շինարարության երկու հիմնական եղանակ: Առաջինը պատերի կառուցումն է պինդ շինանյութով՝ քարով, աղյուսով: Այդպիսի պատերը կոչվում են կրող. իրենց վրա են պահում հարկերի ծածկն ու շենքի տանիքը: Մյուս եղանակը շենքի փայտե, պողպատե կամ երկաթբետոնե հիմնակմախքի կառուցումն է, որն իր վրա է կրում հարկերի, հաճախ նաև տանիքի ծանրությունը: Փայտե հիմնակմախքը սովորաբար իր մեջ ներառում է նաև տանիքը և կարող է լցվել որևէ նյութով՝ լցանյութով: Հիմնակմախքն արտաքինից կարող է երեսպատվել մեծ ծանրաբեռնվածք չառաջացնող ավելի թեթև շինանյութով: ՀՀ-ում նորագույն նյութերին՝ պողպատին, երկաթբետոնին, ալյումինին, ապակուն զուգընթաց օգտագործվում է նաև հայկական ավանդական շինանյութը՝ տուֆը: Այն հեշտ կտրվում է, սղոցվում, բայց և բավականաչափ ամուր է ու լավ դիմանում է եղանակի փոփոխություններին: Ծակոտկենության շնորհիվ տուֆը ձմռանը շենքի ներսը պահպանում է ցրտից, իսկ ամռանը՝ շոգից: Տուֆե պատերը «շնչում» են, այսինքն՝ դրանց միջով բնական օդափոխություն է կատարվում:
Բարձրահարկ շենքերի շինարարությունը Հինգից ավելի հարկերով շենքն անվանում են բարձրահարկ: Բարձրահարկ շենքերի մեծ մասը կառուցվում է գետնի մեջ խորը խրված պողպատե կամ երկաթբետոնե սյուների վրա: Առաջին հերթին կանգնեցնում են կրող պատերը, որի համար փայտե հատուկ հիմնակմախքների՝ կաղապարամածների մեջ լցնում են բետոն: Կենտրոնական մասում թողնվում են խողովակների ելքերը և էլեկտրահաղորդագծերը, ինչպես նաև վերելակների և կոյուղու կանգնակները: Կենտրոնական մասի ամենավերևում հարմարեցվում են վերելակի մեխանիզմների սրահները և օդափոխման խցերը: Կենտրոնական հատվածամասի շուրջը կառուցում են պողպատե հիմնակմախք, որի վրա փռում են բետոնե հատակը: Այնուհետև կանգնեցնում են լայնական պատերը: Դրանք կարող են լինել մետաղե (սովորաբար` պողպատե), ապակե կամ երկաթբետոնե: Պատերի արտաքին մակերևույթը երեսպատում են:
Շինանյութեր Շինարարական աղյուսները պատրաստում են կավից և թրծում վառարանում: Պատերը շարելիս աղյուսներն իրար են ամրացնում ավազի և ցեմենտի շաղախով, որը չորանալիս պնդանում է: Պարզագույն հիմնակմախքային շենքերը կառուցում են փայտե շրջանակների օգնությամբ: Մալայզիայում, Ճապոնիայում, Չինաստանում և միջնադարյան Եվրոպայում դեռևս պահպանված այս տիպի որոշ շենքեր առատորեն զարդարված են փայտե նկարազարդումներով ու փորագրություններով: Մեր օրերում փայտե հիմնակմախքները պատում են աղյուսով, փայտանյութով կամ պանելներով: XVIII դարից սկսած՝ երկաթը, իսկ այնուհետև պողպատը, նաև նորանոր այլ նյութեր գործածվել և գործածվում են հիմնակմախքով շինություններ կառուցելու համար:
|
