Զարմանալի երևույթ է անկշռությունը: Երբ տիեզերանավը դուրս է գալիս մերձերկրյա ուղեծիր, նրա մեջ գտնվող բոլոր առարկաները հանկարծ կորցնում են իրենց կշիռը: Շրջված բաժակից, օրինակ, ջուրը չի թափվում: Շարժվելու համար ոչ մի ջանք հարկավոր չէ. տիեզերագնացները լողում, սավառնում են տիեզերանավում: Ի՞նչ է անկշռությունը, և ինչու՞ է այն առաջանում: Անկշռությունը նյութական մարմնի այնպիսի վիճակ է, երբ նրա վրա ազդող արտաքին ուժերը հավասարակշռում են իրար կամ բացակայում են, և կամ այդ մարմինը շարժվում է ազատ անկման արագացմամբ. այդ դեպքերում մարմինը կորցնում է կշիռը: Անկշռության երևույթը լավ հասկանալու համար պատկերացրեք վերելակում գտնվող մարդուն: Երբ արագացումով ուղղաձիգ իջնող վերելակի արագացումը հավասարվի ազատ անկման արագացմանը, վերելակն ու մարդը կգտնվեն ազատ անկման մեջ, և ոչ մի փոխադարձ ճնշում չի լինի. այդտեղ առկա է անկշռությունը: Տիեզերքում յուրաքանչյուր առարկա անկանոն լողում է տարածության մեջ, քանի որ այնտեղ ձգողության ուժը շատ չնչին է, այսինքն` գրեթե բացակայում է: Բոլոր առարկաները դառնում են անկշիռ: Անկշռության պայմաններում տիեզերագնացներից ոմանց ինքնազգացողությունը լավ է` արտակարգ թեթև և ուրախ, մյուսներինը՝ վատ, ասես անընդհատ անկման մեջ լինեն: Մարդու օրգանիզմը նույնպես վերակառուցում է իր աշխատանքը: Սիրտն աշխատում է ավելի փոքր ծանրաբեռնվածությամբ՝ մղելով անկշիռ արյուն: Այն հորդում է դեպի գլուխը, և մարդուն թվում է, թե իրեն գլխիվայր են շրջել: Առանց ծանրաբեռնվածության, մկանները թուլանում են, փոքրանում են ոսկրերի չափերն ու ամրությունը: Ի՞նչ աստիճանի կարող է վերակառուցվել մարդու օրգանիզմն անկշռության պայմաններում: Այս հարցը շատ կարևոր է տիեզերագնացության զարգացման համար: Գիտնականները պայքարում են անկշռության վնասակար ազդեցության դեմ: Տիեզերանավերում և ուղեծրային կայաններում ստեղծում են շարժվող վազքուղիներ, որպեսզի տիեզերագնացները կարողանան մարզել իրենց մկանները: Փորձ է արվում ստեղծել հատուկ սարքեր, որոնցով այդ պայմաններում հնարավոր լինի ձգողականության (գրավիտացիոն) դաշտ ստեղծել: Տիեզերագնացներին հագցնում են նաև ծանրացված կամ մկանների վրա հատուկ ճնշում գործադրող համազգեստներ:
| 
