Մակերևույթը հարթավայրային է, արևելքում կան լեռներ: Կլիման չոր մերձարևադարձային է: Երկրի տարածքի մեծ մասը զբաղեցնում են քարային անապատները, որոնք զուրկ են բուսականությունից, իսկ որտեղ ջուր կա, ծաղկում են օազիսները:
XIX դարի սկզբներին ծովահենների դեմ պայքարելու պատրվակով Մեծ Բրիտանիան այս տարածքում հաստատել է իր խնամակալությունը, և 1853 թ-ից երկիրը կոչվում էր Պայմանագրային Օման: 1971 թ-ի դեկտեմբերի 3-ից անկախ պետություն է: Յուրօրինակ պետական կարգ ունեցող ԱՄԷ-ն 7 էմիրությունների (Աբու Դաբի, Դուբայ, Շարժա, Անջիման, Ումմ էլ-Կայվայն, Էլ-Ֆուջայրա, Ռաս-էլ-Խայմա) դաշնություն է, որի ղեկավար-նախագահ է ընտրվում էմիրներից մեկը:
Երկրի բնակչության 90 %-ը արաբներ են:
ԱՄԷ-ի տնտեսության հիմքը նավթարդյունաբերությունն է, որը երկրի տնտեսական բարգավաճման գլխավոր աղբյուրն է: Օազիսներում մշակում են փյունիկյան արմավենի, մրգեղեն, բանջարեղեն: Երկրին նկատելի եկամուտներ է բերում նաև զբոսաշրջությունը:
Պաշտոնական մայրաքաղաք Աբու Դաբին վերջին 30 տարիների ընթացքում ենթարկվել է մեծ փոփոխությունների. այն ոչ միայն ԱՄԷ-ի, այլև աշխարհի ամենաարագ զարգացող քաղաքներից է:
Հայերը ԱՄԷ-ում
Հայերի զանգվածային հոսքը ԱՄԷ սկսվել է 1975 թ-ին: Ազգային կյանքը կազմակերպելու նպատակով 1977 թ-ին հրավիրվել են ժողովներ ու հավաքույթներ, Դուբայի Սուրբ Երրորդություն անգլիկան եկեղեցում մատուցվել է հայերեն առաջին պատարագը: Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոս Գարեգին Բ-ի խնդրանքով տեղի հայությանը տրամադրվել է հողատարածք և եկեղեցի կառուցելու արտոնություն: 1998 թ-ին տեղի է ունեցել ԱՄԷ-ում առաջին հայկական՝ Շարժայի Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու օծումը:
Ներկայումս ԱՄԷ-ում հայերի թիվը շուրջ 2 հզ. է, հիմնականում կենտրոնացած են Շարժայում, Դուբայում, Աբու Դաբիում: Նրանց մեծ մասը գործարարներ են, բժիշկներ, ճարտարապետներ, արհեստավորներ:
Գործում են Շարժայի և Աբու Դաբիի մեկօրյա վարժարանները, Հայ մշակութային ընկերակցությունը:
