Բանգլադեշի Ժողովրդական Հանրապետություն Բանգլադեշը պետություն է Հարավային Ասիայում: Գտնվում է Ինդոս-Գանգեսյան դաշտավայրի արևելյան ծայրամասում՝ Գանգես և Բրահմապուտրա գետերի դելտայի (գրավում է երկրի տարածքի 90%-ը) սահմաններում: Դելտան ցածրադիր է, մեծ մասը՝ ճահճացած: Երկրի հյուսիս-արևելքում ու արևելքում ցածրադիր Լուշաի, Չիտագոնգ լեռնաշղթաներն են և Բարինդ ու Մադխուպուր բարձրությունները: Կան քարածխի, բնական գազի, լիգնիտի, երկաթի հանքավայրեր: Բանգլադեշում տարին բոլոր տաք է: Երբ մեզ մոտ ամառ է, այնտեղ օվկիանոսից փչում են քամիներ (մուսսոններ), և օրեր շարունակ, անընդմեջ, անձրևներ են գալիս: Այդ ժամանակ գետերը հորդառատ են դառնում և իրենց տիղմով պարարտացնում են հողերը: 150–200 տարի առաջ երկրի մեծ մասը ծածկված էր անանցանելի անտառներով ու սավաննաներով: Այժմ դրանք իրենց տեղը զիջել են մշակաբույսերին: Անտառները հարուստ են արժեքավոր ծառատեսակներով: Կենդանական աշխարհը հարուստ ու բազմազան է: Առաջին պետական միավորումներն առաջ են եկել մ. թ. ա. VII–VI դարերում: Դրանցից մեկը Վանգա պետությունն էր, որից և ծագում է երկրի Բանգլադեշ անվանումը («Բանգլա» – բենգալական և «դեշ» – երկիր): Երկրի տարածքում բազում դարեր գոյություն են ունեցել բարձր մշակույթ ունեցող տարբեր պետություններ: Նախորդ գրեթե 2 հարյուրամյակում այստեղ տիրապետել են անգլիացիները, որոնք, օգտվելով Մեծ մողոլների կայսրության անկումից, նվաճեցին Բենգալիան: 1947 թ-ից այդ տարածքը կազմում էր Պակիստանի մի մասը և միայն 1971 թ-ին դարձավ անկախ պետություն: «Բենգալացիների երկիրը» իր տարածքով համեմատաբար մեծ չէ, սակայն բնակչության թվով աշխարհում գրավում է 8-րդ տեղը և աշխարհի ամենախիտ բնակեցված երկրներից է: Բնակչության 98%-ը բենգալացիներ են: Բնակվում են նաև Հյուսիսային Հնդկաստանից եկած ցեղեր, որոնք հավաքական անունով կոչվում են «բիհարի», ինչպես նաև բազմաթիվ այլ փոքրաթիվ ցեղեր: Բենգալացիների մեծ մասն ապրում է գյուղական վայրերում: Վախենալով ջրհեղեղներից՝ նրանք տները հաճախ կառուցում են արհեստական բարձունքներում: Գյուղական տների կմախքը կառուցում են եղեգից կամ ծառի ճյուղերից, իսկ պատերը՝ կավով ներծծված ջուտի խսիրներից: Տանիքը ծածկում են ծղոտով կամ արմավենու տերևներով, իսկ երբեմն՝ կղմինդրով կամ թիթեղով: Ծոցամերձ դաշտերում ցանում են բրինձ. դա բենգալացիների հիմնական սննդամթերքն է: Մշակում են նաև բանջարեղեն, ադամաթուզ, կոկոսյան արմավենի: Քանի որ տարին բոլոր տաք է ու խոնավ, հավաքում են 2 և նույնիսկ 3 բերք: Դաշտերը հերկում են գոմեշներով, իսկ բրինձը տնկում են ձեռքով: Երկրի մայրաքաղաքի տները հիմնականում 1–2-հարկանի շենքեր են, փողոցները լեփ-լեցուն են հեծանվորդներով ու հեծանվառիկշաներով: Երկիրն ունի երկաթուղիներ, բայց հիմնական փոխադրականը ջրայինն է: Բեռների մեծ մասը բազմաթիվ գետերով տեղափոխում են նավերով ու նավակներով: Գլխավոր ծովային նավահանգիստ Չիտագոնգից այլ երկրներ են արտահանում թեյ, ջուտ ու ջուտից պատրաստված իրեր՝ պարան, պարկեր, գորգեր: Տարածված են փայտի փորագրությունը, փղոսկրե և եղեգնյա հյուսածո իրերի պատրաստումը, բրուտագործությունը, ջուլհակությունը: | 
