Ֆրանսիացի կոմպոզիտոր, դաշնակահար, դիրիժոր Կլոդ Դեբյուսին երաժշտական իմպրեսիոնիզմի հիմնադիրն ու խոշորագույն ներկայացուցիչն է:
Կլոդ Դեբյուսին 1867 թ-ին ընտանիքով տեղափոխվել է Փարիզ: 1872– 1884 թթ-ին սովորել է Փարիզի կոնսերվատորիայում: 1884–86 թթ-ին ապրել է Հռոմում, որտեղ «Անառակ որդին» կանտատի համար արժանացել է Հռոմեական մրցանակի: Վերադառնալով Փարիզ՝ Դեբյուսին մտերմացել է սիմվոլիստ բանաստեղծների և իմպրեսիոնիստ նկարիչների հետ: Որպես դաշնակահար և դիրիժոր՝ 1913 թ-ին իր ստեղծագործություններով հանդես է եկել Սանկտ Պետերբուրգում, Մոսկվայում: Դեբյուսին նաև երաժշտական քննադատ էր, թարմացրել է երաժշտական արտահայտչամիջոցները, հարստացրել երաժշտության (հատկապես նվագախմբային) երանգապնակը: Նրա վրա զգալիորեն ազդել են ֆրանսիական և Արևելքի ժողովուրդների արվեստը, Մոդեստ Մուսորգսկու, Նիկոլայ Ռիմսկի-Կորսակովի երաժշտությունը: Դեբյուսիի լավագույն երկերից են «Պելեաս և Մելիզանդա» օպերան (իմպրեսիոնիստական օպերային արվեստի առաջին և չգերազանցված նմուշն է), «Խաղեր», «Կամմա», «Խաղալիքներով արկղը» բալետները, «Ֆավնի հետկեսօրյա հանգիստը» սիմֆոնիկ պրելյուդը, «Նոկտյուռններ» եռապատկերը, «Ծովը» 3 սիմֆոնիկ էսքիզները, «Իբերիա» սիմֆոնիկ սյուիտը, դաշնամուրային բազմաթիվ ստեղծագործություններ, գործիքային անսամբլներ, ավելի քան 50 երգեր ու ռոմանսներ:
|
